Zaufanie komuś sprawia,
że stoisz na pewnym gruncie i wiesz,
że masz na kogo liczyć.

Zaufanie buduje się z wielkim trudem,
natomiast z łatwością się je niszczy.

Ludzie genialni są podziwiani,
bogatym się zazdrości,
potężni budzą strach,
ale tylko ludziom z charakterem można zaufać.

- Alfred Adler

Życie jest cudowną historią utkaną nicią dnia...
Odurza nas szczęściem, karmi miłością, otula zaufaniem,
daje wiarę i nadzieję na przyszłość...
Życie choć tak trudne, pełne doświadczeń...
jest wspaniałym Skarbem...
Tylko musimy dostrzec Jego wartość..

Zaufać komuś do końca,
to znaczy mieć w sobie moc,
by iść za nim nawet w nieznane.

Nie żyj na tej ziemi jak ktoś obcy,
jak turysta na łonie natury.
Żyj na tym świecie jak w domu Ojca:
ufaj ziarnu, ziemi, morzu, lecz przede wszystkim kochaj człowieka. Wczuj się w smutek usychającej gałązki,
gasnącej gwiazdy i konającego zwierzęcia,
lecz przede wszystkim odczuj ból i smutek człowieka,
Raduj się dobrami ziemi, ciesz się cieniem i światłem.
Raduj się każdą porą roku,
lecz przede wszystkim raduj się tym, że jest człowiek!

Powierz Panu swą drogę, zaufaj Mu, 
a On sam będzie działał.

Ps. 36/37)

Zaufanie tak jak i miłość 
wiąże się z ryzykiem.

Przyjaźń może być wielkim skarbem. 
Jeśli się o nią odpowiednio zadba, 
wtedy może trwać przez cale życie. 
Jest jednym z najważniejszych rodzajów więzi międzyludzkich 
i warto o nią zabiegać. 
Do pewnych i oczywistych zasad przyjaźni należą 
lojalność, poleganie na sobie nawzajem, wzajemna pomoc, 
dyskrecja i tolerancja. 
To jasne, że w przyjaźni najistotniejsza jest szczerość. 
Żeby ona była możliwa - konieczne jest zaufanie. 
To z kolei jest poparte cnotą dyskrecji.